Ons vorige blog stamt alweer van mei, na onze klusvakantie. En inmiddels zijn we weer een vakantie verder. Hoogste tijd voor een update dus!
Na ons laatste blog was de motor-ellende nog niet geheel voorbij. De schroefdraad van het water aftappunt van de motor bleek gecorrodeerd waardoor de moer doldraaide en de motor dus nog lekte… Er kon daarom nog niet gevaren worden. Dit moest natuurlijk wel opgelost worden voor we op vakantie zouden kunnen vertrekken. Van 26 juli tot en met 25 augustus zouden we 4 weken vakantie hebben. Dé gelegenheid om al onze modificaties aan Puff te testen. Pieter van Andijk Scheepstechniek was gelukkig snel klaar met het tappen van nieuw schroefdraad. Met wat extra professioneel aangebrachte locktide en een iets grotere bout was onze Bukh eindelijk lekvrij!! Nu Pieter dan toch aan boord was, heeft hij meteen een algemene check van de motor gedaan.Volgens Pieter is onze Bukh in prima conditie en klinkt hij goed. De zwakke puntjes aan onze motor zijn allemaal aangepakt of vervangen en met wat liefde en aandacht gaat onze Bukh ons volgens Pieter nog heel ver brengen. Nu maar hopen dat garanties uit het verleden ook van toepassing zijn op de toekomst…Die klus is nu dus achter de rug. Het grootzeil werd geleverd door UK - De Vries Sails en ook de bimini-top werd geïnstalleerd. Laat de zomer maar beginnen!
Begin augustus lag er een stabiel hogedrukgebied boven West-Europa en stond er 3 weken lang een noordenwind. Zou deze wind nog een week langer aanhouden, dan zouden die Kanaaleilanden een makkie worden.
Of zou dat toch iets te positief gedacht zijn? Dat laatste bleek waar, ’s woensdags voor onze vakantie zou beginnen, draaide de wind naar zijn vertrouwde hoek in het Zuid-Westen….jammer. Maar als zeezeilers zijn wij natuurlijk flexibel en passen we onze plannen snel aan. Eerst maar een weekje Zeeland dan?
Vrijdag 26 juli zetten we onze laptops uit, hangt Leon zijn maatpak in de kast en begint dan eindelijk onze vakantie! Idris en Berenice van DixBay waren net een week terug van hun rondje Atlantic en daar moest allereerst op gedronken worden! Samen met de Puff voor anker in het kommetje in de Compagnieshaven in Enkhuizen hebben ze ons in geuren en kleuren verteld over hun ervaringen. Wat een goed begin van onze vakantie! Bij een laatste check van de motor en de flexibele koppeling voor vertrek, kwam toch nog een probleempje aan de orde. De breekpen was wéér gebroken. Gelukkig dat we dit nog ontdekten voor vertrek want je moet er niet aan denken om op een cruciaal moment je aandrijving te verliezen… Met hulp van Idris, werd een nieuwe breekpen (dit keer een massief stalen pen) geflext en in de koppeling gezet. Ziezo, oefening baart kunst en die zou niet meer moeten kunnen breken, in ieder geval deze vakantie toch niet meer. In de winter moeten we maar verder zien of we de koppeling niet moeten vervangen. Al is het alleen maar voor onze gemoedsrust.
Klaar voor vertrek! Via het Markermeer en een tussenstop in de Bruynzeel verenigingshaven in Zaandam waar we nog een avondje geborreld hebben met Walewijn en Hedda van de Antares voeren we naar IJmuiden. Eindelijk lagen we weer op zout en inhaleerden we de zilte lucht. Een dag kruisten we op tegen wind en golven richting Scheveningen, geen pretje, maar met de motor erbij kwamen we toch voor de kentering van het tij aan in Scheveningen. "Oh, jullie zijn die boot met die oranje top in het zeil?" Jaja, we bleken meteen goed zichtbaar te zijn met ons nieuwe zeil! Het was inmiddels dinsdagavond en het tij zou de volgende ochtend vroeg mee staan naar het zuiden.
Om 6 uur draaiden we de zee op en motorden we richting Rotterdam.
Het werd een van de mooiste zeildagen van de vakantie. Met temperaturen hoog in de 20 graden, aantrekkende wind 2-3 en een knoopje of 4 zeilden we gestaag richting de Roompot. Om 20u lieten we het anker zakken in de betonhaven, wat een heerlijke 2e dag op zee! In Zeeland troffen we een nicht van Leon met man en kids op hun boot, waarmee we enkele dagen Goes en Veere verkenden en lekker voor anker hebben gelegen, erg gezellig! Goes was de voormalige thuishaven van Puff (en staat nog steeds op de spiegel als thuishaven) en het was erg leuk om met Puff terug naar haar roots te gaan (Puff is een zij :-) ). In de verenigingshaven ‘de Werf’ vonden we onze lijfspreuk terug op het plankje voor het douchegebouw:
“Ik vaar voor mijn plezier door zoute en zoete stromen, en zeilt me er een voorbij, ik zal er ook wel komen”.
Dat is ons en Puff op ons lijf geschreven! Zelfs de brugwachter brulde ons nog na dat hij het leuk vond om Puff weer terug te zien in Goes.
Inmiddels was er een weergat
voorspeld van 2 dagen noordoosten wind. Dat was het weergat dat we nodig hadden
om naar het Zuiden te zeilen. We besloten een ruk te maken van 2 etmalen om
optimaal gebruik te maken van het weergat en hopelijk in de Solent te belanden.
Vanuit Vlissingen zouden we 200 mijl moeten maken, hetgeen we met onze gemiddelde
snelheid van 4 knopen in 50 uur zouden moeten halen. Om 14 uur verlieten we
Vlissingen met het tij mee en zeilden we langs de Belgische kust naar het
Zuiden. Voor de Belgische en Franse kust kwamen we ’s nachts tussen een aantal
banken te zitten. Deze banken zijn diep genoeg om overheen te varen, maar het
voelt toch prettiger om er maar omheen te zeilen. Helaas is dat makkelijker
gezegd dan gedaan als de wind pal van achteren komt en je constant op je hoede moet zijn voor een
mogelijke gijp. Het werd een vermoeiende nacht waarin we goed gefocust onze
koers moesten houden. Bij het aanbreken van de dag staken we met een halve wind
de shipping lane over bij Dover. We zetten iets meer zeil dan goed voor ons was,
maar daardoor scheerden we door het water en over de golven en Puff hield zich
goed. Om 9 uur bogen we af naar het Zuiden en zetten we koers richting
Dungeness. Ondanks de zware nacht die we achter de rug hadden, zetten we door,
want de wind zou afnemen en de komende nacht zou rustig moeten worden. Bij het
ondergaan van de zon, rondden we Beachy Head met een snelheid van 1 knoop
(springtij stroom tegen…). Het werd een rustige nacht waarin we grotendeels
hebben gemotord op een vlakke zee. Bij zonsopkomst voeren we de Solent op.
Terwijl ik (Frieda) in een diepe slaap gezonken lag, sprongen bij Leon de
dolfijnen (welke soort weten we niet) letterlijk om z’n oren. Hij riep me nog
bovendeks maar ik was in een andere wereld. Ik zag nog wel een dolfijn een meter
of 2 uit het water springen, maar sprong daarna zelf weer snel mijn bedje
in. Het moet een prachtig gezicht zijn
geweest met die vlakke zee, opkomende zon en al die dolfijnen. 
Ook vlogen ons links en rechts
een paar racers om de oren. Het zou toch geen Cowes week zijn dachten we??? Na
het raadplegen van het thuisfront bleek het inderdaad Cowes week te zijn. We waren
er nu toch, dus zetten door in de hoop een (betaalbaar) plekje te kunnen
bemachtigen in Cowes. De wind trok aan en we kruisten de laatste 15 mijl op
naar Cowes met een stralende blauwe lucht en een prachtige windkracht 5, nog
niet wetende welke laatste hobbel er nog te nemen was…het invaren van Cowes.
Voor de ingang van Cowes lagen rakken en was een wedstrijd voor open bootjes
bezig. We konden er voor ons gevoel helemaal niet doorheen. Maar ik had de
haven nog aan de lijn gehad en ze zeiden niets over een versperde invaart. Toen
we voor ons nog een zeiljacht naar binnen zagen varen, besloten we het er ook
op te wagen. Door het springtij stond er ook nog eens een harde dwarsstroom. De
wedstrijd was volgens Leon net afgelopen want de bootjes lieten hun grootschoten
vieren. Toen we een gat zagen, staken we dwars door het veld heen, om veel te
snel aan de andere kant voor de groene ton te belanden. Een stormrondje (op de
motor dan wel) en de nodige pk’s van onze Bukh waren nog de enige mogelijkheid
om binnen de vaargeul te blijven en de boeg richting Cowes te wenden. Zo voeren
we midden in de hectiek Cowes binnen. Dat was een knap staaltje stuurmanschap
van Leon! Toen ik eerder de haven aan de lijn had, gaven ze aan geen dag gasten
toe te laten in de havens. Ze raadden me aan om na het binnenvaren HM 2 op te roepen
op de marifoon en te vragen voor een plekje aan een drijvende steiger op de
rivier. Zo gezegd, zo gedaan en om 15u lagen we vast, midden in Cowes tijdens
de Cowes week, na een vermoeiende maar goed verlopen oversteek van 49 uur.
Heerlijk, moe maar voldaan. Zo, nu eerst een douche nemen en een dutje doen!
We hadden pas een dag of 10
vakantie en het leek al wel of we 3 weken onderweg waren. Heerlijk, we hadden
nog 2,5 week voor de boeg. De Kanaaleilanden zouden niet haalbaar zijn met
het verwachte weer, maar een weekje Solent leek ons ook fantastisch. En tja, die
Kanaaleilanden, daar komen we volgend jaar wel langs…..
We waren al eens eerder in Cowes
en op Isle of Wight geweest, maar hadden het eiland toen niet verkend. Daar
brachten we dit keer verandering in. We kochten een buspas voor 24 uur en doorkruisten
daarmee het eiland. Wederom was het een stralende dag!
We hadden in 2 weken tijd slechts 1 dag regen/bewolking gehad, dus we hadden echt geluk met het weer. Niet wetende dat de Needles een toeristische trekpleister is, brachten we een bezoek aan deze prachtige plek. Wat een fantastisch uitzicht vanaf de heuvelrug tussen de noordwest kant van het eiland en het zuidwesten van het eiland. We maakten een heerlijke wandeling met z’n tweetjes ver weg van de drukte van het Needles attractiepark. Teruggekomen in de haven werd ons verteld dat er die avond een vliegshow zou zijn en een grote vuurwerkshow ter afsluiting van de Cowes week. Wat een mazzelaars zijn we ook. We zouden die avond lekker in de dingy stappen en richting het vuurwerkplatform varen. Daar zouden we de dingy aan een mooring leggen en samen het vuurwerk bekijken. Leon pakte een tasje met een fles wijn en glazen en het leek wel alsof we op een romantische date gingen J. En laat dat nou net Leon zijn plan zijn geweest…… 
En zo kwam het dus. Ik was totaal overrompeld! Dit was echt een grote verrassing, en wat een domme vraag eigenlijk, haha. Tuurlijk wil ik je vrouw worden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
De tweede helft van de vakantie beschrijven we in het volgende blog, want het is al een hele lap tekst zo.
